Η προτροπή προς τους θρησκευόμενους φίλους να επισκεφτούν την έκθεση του Damien Hirst έχει πάψει να είναι ανέκδοτο πολλά χρόνια τώρα, κι αν θέλετε να διαβάσετε τις θριαμβολογίες του Μουσείου θα σας παραπέμψω στο Δελτίο Τύπου (βλέπε ενότητα ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ), ενώ αν πιστεύετε ότι θα δοκιμαστεί κάτι άλλο πέρα από την υπομονή σας -όπως π.χ. οι ένθεες / άθεες πεποιθήσεις σας- ή ότι θα προαχθεί η αισθητική σας, αυταπατάσθε. Στο μόνο πράγμα που έχει δίκιο η ανακοίνωση της έκθεσης είναι ότι τα έργα είναι "χαρακτηριστικά της θεματολογίας του έργου του", αλλά, απέχουν πολύ από το να είναι τα έργα που τον καθιέρωσαν. Αν είστε φαρμακοποιός αντίθετα, ίσως βρείτε ένα ενδιαφέρον στη λεπτή ειρωνία που διακατέχει την επιλεγμένη για την έκθεση σειρά των έργων του, ενώ, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε εκ του σύνεγγυς τον σταυρό του με τις "Πληγές του Χριστού" (φωτό), τη πεταλούδα και μερικά από τα περίφημα κρανία του.
Αν παρόλα αυτά αποτολμήσετε να επισκεφτείτε το Μουσείο, πραγματοποιείται παράλληλα με τη έκθεση των έργων του Hirst η έκθεση οξειδογραφιών του κροάτη Stanislav Marijanović, ο οποίος από το 1992 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Στις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες (γλυπτική, κατασκευές, ζωγραφική, λογοτεχνία), περιλαμβάνονται και λευκώματα χαρακτικών με κείμενα του Georg Trakl, του Antonin Artaud και το “Θερινό ηλιοστάσι” πάνω σε 14 ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη. Στο ΜΜΣΤ θα έχετε την ευκαιρία να δείτε οξειδογραφίες από το λεύκωμα (διαστάσεων 41x33x6 εκατοστά), που φιλοτέχνησε και εξέδωσε ο Stanislav Marijanović με 10 πρωτότυπα χαρακτικά (χαλκογραφίες, οξυγραφίες) και 10 ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη. Τα χαρακτικά τύπωσε ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε χαρτί Velin d’Arche 250 γραμμαρίων. Το λεύκωμα εμπλουτίζεται από τα κείμενα του Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη και του Tonko Maroević.
Ενας ακόμη καλός λόγος για να πάτε είναι για να δείτε τη κατάσταση του Μουσείου, και, αν έχετε τις ψυχικές αντοχές, να ρίξετε μιά ματιά και στην κάπως "σιτεμένη" μόνιμη συλλογή του μουσείου, που μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει, ελλείψει της ανανέωσης, της συντήρησης και της προσοχής που το σχετικό "οικοσύστημα" οργανώνει φιέστες με κρατική επιδότηση και ιδιωτικές δωρεές, έχει επιφυλάξει σ' αυτή. Α, και μιά συμβουλή: αν έχετε ευαίσθητο στομάχι, μη κοιτάξετε και πολύ προς το ταβάνι: όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία σχεδόν όλες οι γυψοσανίδες "χαμογελούν", και, όχι, δεν πρόκειται για εικαστική παρέμβαση, ούτε συμβαίνει επειδή είναι ...χαρούμενες, αλλά για έλλειψη συντήρησης. Αν μιλήσετε με το ΔΣ ή τους επιμελητές του μουσείου θα σας πουν ότι δεν υπάρχουν χρηματα. Φυσικά τα roadshow του Μουσείου εκτός Θεσσαλονίκης δίνουν και παίρνουν, για να διαφημίσουν τις αρετές που αυτό (δεν) έχει. Εν τω μεταξύ το Μουσείο εκτίθεται, και "εκθέτει"...
ΣΧΕΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου