Το ελληνικό facebook & η κοινωνική ανάκαμψη

TO facebook ως πλατφόρμα επικοινωνίας είναι εξαιρετικά χρήσιμο και αξιόλογο μέσο διαλόγου, όταν βεβαίως επιλέγεις προσεκτικά τους συνομιλητές σου. Διαφορετικά γρήγορα γίνεται μέσο αποβλάκωσης & ναρκισισμού: έχω βαρεθεί να βλέπω ανθρώπους να γράφουν ό,τι μαλακία τους κατεβαίνει και τους "φίλους" τους να τους θαυμάζουν ανέξοδα & κενά (like, "τι ωραία που τα λες", "πόσο δίκιο έχεις", κλπ.) μονάχα όταν αναπαράγουν κοινωνικά cliche. Το αποτέλεσμα, είναι οι περισσσότεροι να μην τολμούν να εκφράσουν οποιαδήποτε διαφορετική άποψη από την πλειοψηφία του κύκλου τους, για να μην πέσουν σε δυσμένεια και πάψουν να είναι "αποδεκτοί". Η πλακα είναι ότι οι περισσότεροι που ρέπουν προς την υιοθέτηση αυτού του συμπεριφορικού μοντέλου, αναπαράγοντας τα κοινωνικά κλισέ της εποχής (=κραυγές, τα "όχι", τα "δεν", κλπ.) είναι οι πρώτοι που σπεύδουν κάθε 2-3 διαλόγους να μιλήσουν για συνομωσίες, για χειραγώγηση των media, κλπ. Είναι ανείπωτο πραγματικά πόσο δεν καταλαβαίνουν τις πραγματικές έννοιες των όσων πραγμαατεύονται, και καθιστά -δικαιολογημένα πιστεύω- καθέναν μας εξαιρετικά απαισιόδοξο για τις δυνατότητες της κοινωνίας να αυτοθεραπευθεί, ξεπερνώντας τον εαυτό της και την παρούσα συγκυρία.