Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Αδέσμευτος Τύπος 18 χρόνια μετά....



"
Εμείς οι εργαζόμενοι του Αδέσμευτου Τύπου παραμένουμε απλήρωτοι επί 5 μήνες, δεχόμαστε τον διαρκή εμπαιγμό της εργοδοσίας η οποία συστηματικά αρνείται να καταβάλει τα δεδουλευμένα μας ενώ την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012 μας πρότεινε ενώπιον των Σωματείων τα εξής:

Προκειμένου να εξοφληθούμε τα δεδουλευμένα μας θα πρέπει να παραιτηθούμε από την εργασία μας -χωρίς ασφαλώς να λάβουμε τη νόμιμη αποζημίωση μας- να υπογράψουμε χαρτί παραιτήσεως οποιονδήποτε άλλων δικαιωμάτων μας ειδάλλως θα κηρύξει πτώχευση χωρίς να μας καταβληθεί ούτε ευρώ.

Από την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012 βρισκόμαστε σε απεργιακές κινητοποιήσεις διεκδικώντας τουλάχιστον το μισθό του Ιουλίου, αποδεικνύοντας εμπράκτως -σε αντίθεση με την εργοδοσία- την πρόθεση μας να στηρίξουμε την εφημερίδα και να διαφυλάξουμε τις θέσεις εργασίας μας.

Διεκδικούμε επίσης: Χρονοδιάγραμμα για την εξόφληση των δεδουλευμένων μας που θα έχει δεσμευτικό χαρακτήρα και νομική κύρωση. Παράλληλα καταδικάζουμε την δόλια μεθόδευση που ακολουθήθηκε για την απομάκρυνση της συναδέλφου μας Γεωργίας Μπρίνια απαιτώντας την άμεση επιστροφή της στην εργασία της.


Οι εργαζόμενοι του Αδέσμευτου Τύπου
"

ΑΝ αναλογιστεί κανείς ότι η ανακοίνωση αυτή εκδόθηκε μόλις λίγες ημέρες πριν την σημερινή ημέρα, μοιαζει τραγικότερο.  Σαν σήμερα το 1994 εκδόθηκε ο Αδέσμευτος Τύπος, προϊόν διάσπασης του Ελεύθερου Τύπου, ή, καλύτερα, προϊόν της φυγής του Δημήτρη Ρίζου και 70 περίπου δημοσιογράφων και άλλων υπαλλήλων, οι οποίοι πήγαμε 500 μέτρα παρακάτω στο Άνω Καλαμάκι της Αθήνας και ιδρύσαμε, στην Ιωνίας τον Αδέσμευτο Τύπο. 



Δεν ξέρω αν είμαι απλά εγώ, που ήμουν μόλις 19 τότε, ή η ιστορία αυτή "έγραψε" και πάνω σε άλλους ανθρώπους, αλλά κατά κάποιο τρόπο, τόσα χρόνια μετά, έχοντας πετύχει κάθε τι σχεδόν που θέλησα στον χώρο του Τύπου και έχοντας τον σχεδόν αυτοβούλως εγκαταλείψει (κατά το δόγμα "η δημοσιογραφία μπορεί να σε οδηγήσει οπουδήποτε αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως), το μόνο που μένει να σκεφτείς είναι τους ανθρώπους, που βρίσκονται σήμερα στην θέση που φοβήθηκες και συ κάμποσες φορές μέσα σε αυτόν τον σκληρό χώρο ότι θα βρεθείς. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΑΙΔΙΑ! 


- Πάρης Καπράλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου