Με μοναδικές εικόνες της Θεσσαλονίκης και της αρχιτεκτονικής διαδρομής της ανά τις δεκαετίες θα συνδράμει το ΤΕΕ/ΤΚΜ στον εορτασμό της φετινής εκατοστής επετείου από την απελευθέρωση της πόλης, στο πλαίσιο της έκθεσης «Θεσσαλονίκη 100+. Πόλη και Αρχιτεκτονική. Εκμοντερνισμοί και προσαρμογές».
Τι θα δείτε
Πριν από το 1912: ο πρωταρχικός εκλεκτικός εκσυγχρονισμός: Σε αντιδιαστολή με τη νεώτερη Αθήνα, που μετά τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους αποτέλεσε ουσιαστικά μια νέα ευρωπαϊκή πόλη γύρω από τον μικρό ιστορικό πυρήνα, στη Θεσσαλονίκη η εφαρμογή του δυτικού εκσυγχρονισμού όφειλε να διαπραγματευτεί με τις έντονα παρούσες βυζαντινές και οθωμανικές κληρονομιές. Η εισαγωγή της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής είχε ως αφετηρία τον πρωταρχικό εκσυγχρονισμό που εντάχθηκε στο πλαίσιο των γενικότερων μεταρρυθμίσεων της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Μεσοπόλεμος: αστική αναδιάρθρωση και εποικισμός: Το σχέδιο Εμπράρ (1917-21) μετά από τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε την κεντρική περιοχή ήταν μια από τις πρώτες σημαντικές πολεοδομικές παρεμβάσεις του 20ου αιώνα. Στην αρχιτεκτονική έκφραση επιχειρήθηκε η προσαρμογή του ευρωπαϊκού προτύπου στα τοπικά δεδομένα. Το «νεοβυζαντινό» λεξιλόγιο της Αριστοτέλους και οι εκδοχές αναζήτησης της ελληνικότητας είχαν ιδιαίτερη απήχηση. Μεταπολεμική ανοικοδόμηση και ψυχροπολεμικός μοντερνισμός: Στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση, με τις πολυώροφες αστικές πολυκατοικίες της αντιπαροχής, οφείλεται η σημερινή εικόνα του πυκνοδομημένου πολεοδομικού συγκροτήματος. Η επέκταση της νέας παραλίας με τις οικοδομικές μονάδες, την παραλιακή λεωφόρο και το γραμμικό πράσινο αποτέλεσε το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του νέου αστικού τοπίου. Η πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ και ο χώρος της ΔΕΘ διαμορφώθηκαν ως νησίδες μοντέρνας αστικής σύνθεσης στις παρυφές της κεντρικής περιοχής. Οργανωμένα συγκροτήματα κοινωνικής κατοικίας στην περιφέρεια της πόλης υιοθέτησαν το πολεοδομικό πρότυπο των ελεύθερων μονάδων στον χώρο.
Τι θα δείτε
Πριν από το 1912: ο πρωταρχικός εκλεκτικός εκσυγχρονισμός: Σε αντιδιαστολή με τη νεώτερη Αθήνα, που μετά τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους αποτέλεσε ουσιαστικά μια νέα ευρωπαϊκή πόλη γύρω από τον μικρό ιστορικό πυρήνα, στη Θεσσαλονίκη η εφαρμογή του δυτικού εκσυγχρονισμού όφειλε να διαπραγματευτεί με τις έντονα παρούσες βυζαντινές και οθωμανικές κληρονομιές. Η εισαγωγή της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής είχε ως αφετηρία τον πρωταρχικό εκσυγχρονισμό που εντάχθηκε στο πλαίσιο των γενικότερων μεταρρυθμίσεων της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Μεσοπόλεμος: αστική αναδιάρθρωση και εποικισμός: Το σχέδιο Εμπράρ (1917-21) μετά από τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέστρεψε την κεντρική περιοχή ήταν μια από τις πρώτες σημαντικές πολεοδομικές παρεμβάσεις του 20ου αιώνα. Στην αρχιτεκτονική έκφραση επιχειρήθηκε η προσαρμογή του ευρωπαϊκού προτύπου στα τοπικά δεδομένα. Το «νεοβυζαντινό» λεξιλόγιο της Αριστοτέλους και οι εκδοχές αναζήτησης της ελληνικότητας είχαν ιδιαίτερη απήχηση. Μεταπολεμική ανοικοδόμηση και ψυχροπολεμικός μοντερνισμός: Στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση, με τις πολυώροφες αστικές πολυκατοικίες της αντιπαροχής, οφείλεται η σημερινή εικόνα του πυκνοδομημένου πολεοδομικού συγκροτήματος. Η επέκταση της νέας παραλίας με τις οικοδομικές μονάδες, την παραλιακή λεωφόρο και το γραμμικό πράσινο αποτέλεσε το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του νέου αστικού τοπίου. Η πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ και ο χώρος της ΔΕΘ διαμορφώθηκαν ως νησίδες μοντέρνας αστικής σύνθεσης στις παρυφές της κεντρικής περιοχής. Οργανωμένα συγκροτήματα κοινωνικής κατοικίας στην περιφέρεια της πόλης υιοθέτησαν το πολεοδομικό πρότυπο των ελεύθερων μονάδων στον χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου