Ο Dr. Powell έχει αφιερώσει την ζωή του στην δουλειά του. Προσπαθεί να βρεί το χαμένο μονοπάτι της ζωής των ασθενών του για να του ξαναβάλει στη γραμμη του τρένου από την οποία εκτροχιάστηκαν. Δεν ζει βέβαια την δική του ζωή, αλλά "δεν μπορεί κανείς να τα 'χει όλα" O Prot είναι το τελεταίο που περίμενε να του συμβεί.
Ποιά είναι αλήθεια; Όποια και να είναι φαίνεται πως όλοι αδιαφορούν γι΄ αυτή. Διότι μοιάζει να μην έχει πραγματικά σημασία για κανέναν αν ο Prot είναι εξωγήινος. Η ταινία είναι αφαιρετική. Ελάχιστα πράγματα έχουν σημασία και μέσα σε αυτά δεν ανήκουν καν βασικές έννοιες, όπως για παράδειγμα ο χρόνος. Ο πράξεις των ανθρώπων έχουν μιά αξία διαχρονική. Το λάθος είναι "λάθος" είτε το έκανες χτες είτε θα το κάνεις αύριο. Λέει ο Prot στον γιατρό (Jeff Bridges) "I wanna tell you something Mark, something you do not yet know, that we K-PAXians have been around long enough to have discovered. The universe will expand, then it will collapse back on itself, then will expand again. It will repeat this process forever. What you don't you know is that when the universe expands again, everything will be as it is now. Whatever mistakes you make this time around, you will live through on your next pass. Every mistake you make, you will live through again, & again, forever. So my advice to you is to get it right this time around. Because this time is all you have".
To αν ο Prot είναι εξωγήινος ή όχι έχει ελάχιστη σημασία. Ο Prot είναι πάνω απ' όλα έννοια, είναι η ευκαιρία του γιατρού να συνειδητοποίήσει κάποια πράγματα που η καθημερινότητα έχει κρυψει με επιμέλεια και προσοχή. Ετσι λοιπόν στην πραγματικά υπέροχη εκείνη τελευταία σκηνή που ο γιατρός κοιτάει τα άστρα, μπορεί κανείς να δει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο: μπορεί να δει ότι η ταινία είχε αισιόδοξο ή απαισιόδοξο τέλος. Aν ο γιατρός πίστεψε στο εξωγήινο,δε έχει καταφέρει απολύτως τίποτα διότι και πάλι ακολουθεί το μονοπάτι ενός άλλου. Αν ο γιστρός αποφάσισε απλά να αναζητησει στα άστρα το δικό του μονοπάτι, βρίσκεται μονάχα στην αρχή του δρόμου, τουλάχιστον όμως έχει βρει μια δική του αλήθεια, έχεις αποφασίσει πως είναι η ώρα να κάνει τα δικά του "λάθη" και τα δικά του "σωστά". Με τα δικά μου μάτια, δεν είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Θα την χαρακτήριζα μάλλον κοινωνική. Ωστόσο λάτρεψα τη ατμόσφαιρα της. Αυτά. "Now if you'll excuse me, I have a beam of light to catch", όπως λέει και ο Prot.
Ποιά είναι αλήθεια; Όποια και να είναι φαίνεται πως όλοι αδιαφορούν γι΄ αυτή. Διότι μοιάζει να μην έχει πραγματικά σημασία για κανέναν αν ο Prot είναι εξωγήινος. Η ταινία είναι αφαιρετική. Ελάχιστα πράγματα έχουν σημασία και μέσα σε αυτά δεν ανήκουν καν βασικές έννοιες, όπως για παράδειγμα ο χρόνος. Ο πράξεις των ανθρώπων έχουν μιά αξία διαχρονική. Το λάθος είναι "λάθος" είτε το έκανες χτες είτε θα το κάνεις αύριο. Λέει ο Prot στον γιατρό (Jeff Bridges) "I wanna tell you something Mark, something you do not yet know, that we K-PAXians have been around long enough to have discovered. The universe will expand, then it will collapse back on itself, then will expand again. It will repeat this process forever. What you don't you know is that when the universe expands again, everything will be as it is now. Whatever mistakes you make this time around, you will live through on your next pass. Every mistake you make, you will live through again, & again, forever. So my advice to you is to get it right this time around. Because this time is all you have".
To αν ο Prot είναι εξωγήινος ή όχι έχει ελάχιστη σημασία. Ο Prot είναι πάνω απ' όλα έννοια, είναι η ευκαιρία του γιατρού να συνειδητοποίήσει κάποια πράγματα που η καθημερινότητα έχει κρυψει με επιμέλεια και προσοχή. Ετσι λοιπόν στην πραγματικά υπέροχη εκείνη τελευταία σκηνή που ο γιατρός κοιτάει τα άστρα, μπορεί κανείς να δει το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο: μπορεί να δει ότι η ταινία είχε αισιόδοξο ή απαισιόδοξο τέλος. Aν ο γιατρός πίστεψε στο εξωγήινο,δε έχει καταφέρει απολύτως τίποτα διότι και πάλι ακολουθεί το μονοπάτι ενός άλλου. Αν ο γιστρός αποφάσισε απλά να αναζητησει στα άστρα το δικό του μονοπάτι, βρίσκεται μονάχα στην αρχή του δρόμου, τουλάχιστον όμως έχει βρει μια δική του αλήθεια, έχεις αποφασίσει πως είναι η ώρα να κάνει τα δικά του "λάθη" και τα δικά του "σωστά". Με τα δικά μου μάτια, δεν είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας. Θα την χαρακτήριζα μάλλον κοινωνική. Ωστόσο λάτρεψα τη ατμόσφαιρα της. Αυτά. "Now if you'll excuse me, I have a beam of light to catch", όπως λέει και ο Prot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου