Τι Ελλάδα, τι Λιβύη!

"Κι όλα αυτά γίνονται γιατί κόπηκαν τα διακοποδάνεια. Είτε γιατί βγήκε μια κυβέρνηση και είπε ότι δεν είναι δυνατόν να μισθοδοτούνται άμεσα και να τρέφονται και οι οικογένειές τους έμμεσα, 5.000.000 έλληνες, ήτοι ο 1 στους 2 να μισθοδοτείται από το δημόσιο. Κα γιατί δεν μπορείς να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου (ή και στα 45 σου αν είσαι μανούλα με έναν κρεμανταλά 2 μέτρα που πάει Λύκειο). Γιατί ο αγρότης πρέπει κι αυτός να κόβει απόδειξη με ΦΠΑ. Ο βοθρατζής να έχει ανταγωνισμό... Και τι απαντά η κοινωνία; Αντιγράφει την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Μπήκαμε ήδη με υπερηφάνεια στο μουσουλανικό τόξο", σχολιάζει ένας "φίλος" στο προφίλ φίλης μου στο facebook, η οποία μόλις είπε "Καταπληκτική χωρα ... οποιος καταγγελει τη τυφλη βια με συνεπεια και τον εμφυλιο που παμε να στήσουμε μεταξυ μας, κατηγορειται: ειναι μαλακας, ειναι τσιρακι, ειναι ανθελληνας, ειναι βολεμενος, ειναι δοσιλογος, κτλ κτλ. Κι ολοι οι αλλοι ειναι επαναστατες! Να στε καλα. Ευχομαι να ειναι ετσι οπως νομιζετε", βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν οχετό ύβρεων, κραυγαζόντων "επαναστατών", και απόψεων που ποίκιλαν από την προεφηβική αφέλεια μέχρι τη στυγνή συμφεροντολογική μπασταρδοκρατία (το γνωστό στυλ "είμαι έλληνας και το κέφι μου θα κάνω, κι ας πετάξω και καμιά μολότωφ παραπάνω")...

Το θλιβερό, πέρα από τη συστηματική αγνόηση της πραγματικότητας, είναι ότι κατα συντριπτική πλειοψηφία οι νεοέλληνες έχουν απεμπολιστεί εντελώς από το να σκέφτονται, ή/και να κρίνουν, κι απλά φωνάζουν "ζήτω" σε όποιον τους αθωώνει, σ' όποιον τους υπόσχεται λαγούς με πετραχείλια. Οχι, πως δεν το έκαναν παλιότερα, για να είμαστε ειλικρινείς. Απλώς τώρα το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο, αλλά ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ "αγρόν αγοράζουν". 

Μιλούσα με μια φίλη, πέρυσι, για όσους έριχναν την ευθύνη για ό,τι έγινε στα ίδια τα τρία θύματα της Marfin με μιά φίλη, και στην αποστροφή του λόγου είπα (αναφερόμενος σε αυτούς που τα έλεγαν αυτά) "Δυστυχώς ζουν ανάμεσα μας", για να με διορθώσει η φίλη μου: "Δυστυχώς, ΖΟΥΜΕ ανάμεσα τους". Το εμπαιδώνω κάθε μέρα έκτοτε.