Το (νεότερο) μεγάλο μας τσίρκο

.

ΠΡΟΧΤΕΣ, είχα την χαρά να δω "Το μεγάλο μας τσίρκο" σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, με την Ασλάνογλου, τον Νούσια και τον Αρμένη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και το βάρος της ερμηνείας των εξαιρετικών τραγουδιών που άφησαν εποχή και βρίσκονται ακόμα στο στόμα όλων που  τα σιγοψυθιρίζουν, των Ξαρχάκου και Καμπανέλλη, να πέφτει στους ώμους -ή μάλλον, καλύτερα, στο λαρύγγι- του εξαιρετικού νεαρού τραγουδιστή Ζαχαρία Καρούνη. Μια πραγματικά εξαιρετική παράσταση που δνε πρέπει να χάσετε (η παράσταση παριοδεύει την Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι και θα βρείτε το πρόγραμμα των παραστάσεων ΕΔΩ)

Με την ευκαιρία, κι επειδή ανακάλυψα πως πολλοί καλόί φίλοι δεν γνώριζαν την ιστορία της παράστασης, αποφάσισα να αφιερώσα μερικές γραμμές, εδώ. 

Στις 22 Ιουνίου του 1973, η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανεβάζουν στο θέατρο "Αθήναιον" το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη "Το Μεγάλο μας Τσίρκο". Στο έργο, μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του '40 και το τοτινό "σήμερα". 

Η μουσική του έργου ήταν του Σταύρου Ξαρχάκου και τα τραγούδια της παράστασης απέδιδαν ο Νίκος Ξυλούρης και τα μέλη του θιάσου. Τα σκηνικά της παράστασης ήταν του Ευγένιου Σπαθάρη και στο θίασο πρωταγωνιστικούς ρόλους είχαν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Στέλιος Κωνσταντόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος. Το "μεγάλο μας τσίρκο" είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο "Αθήναιον" χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι " μαζικότερες -μέχρι το Πολυτεχνείο- πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας". Σύντομα οι λογοκριτές της χούντας κατάλαβαν ότι το έργο δεν ήταν μια απλή κωμωδία, αλλά περνούσε στον κόσμο αντιδικτατορικά μηνύματα και-αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν- σταμάτησαν τις παραστάσεις. Οι πρωταγωνιστές του έργου συνελήφθησαν και η Τζένη Καρέζη κλείστηκε στη φυλακή για τρεις μήνες.. Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία.

Σπάνιο απόσπασσμα της παράστασης