Δεύτερη φορά υπερήφανοι

«Δεν φοβάμαι κανέναν και καμια απειλή. Γιαυτό είμαι στη Βουλή για να μη φοβάται κανένας έλληνας και κανένα ελληνόπουλο. Μεγάλωσα σ' ένα καθεστώς που ο φόβος καλλιεργούνταν συστηματικά. Εμαθα από μικρός να τον αντιμετωπίζω και να μην του κρύβομαι. Κι όσο για τη λάσπη από τους χρυσαυγίτες -που ήδη άρχισα να δέχομαι στο διαδίκτυο-, είναι για μένα παράσημα. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν είναι υποκειμενική και ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ δεν ζυγίζεται. Καλό βράδυ...».

Ο ελληνικής καταγωγής Πύρρος Δήμας μας έκανε για δεύτερη φορά υπερήφανους ως έλληνες, όχι διότι είναι έλληνας, αλλά περισσότερο διότι θέλει να είναι έλληνας. Ο νεαρός που έγινε "έλληνας από την Βόρεια Ήπειρο", όταν  κέρδισε το παγκόσμιο ρεκόρ στην κίνηση του αρασέ στην κατηγορία των 85 κιλών, με 180 κιλά επίδοση την οποία πέτυχε το 1999 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας, κάνοντας άπαντες να ξεχάσουν "τον αλβανό που μας τον βάφτισαν βορειοηπειρώτη και μας τον βάλανε στην Εθνική" που διαμαρτύρονταν μέχρι τότε αρκετοί- μας έκανε υπερήφανους ως ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, παραδίδοντας ένα τεράστιο μάθημα Δημοκρατίας μέσα στην Βουλή. 

Κατόπιν, "άρχισαν τα όργανα". Πολλοί, κυρίως από αθλητικά ραδιόφωνα, μοιάζουν να βρήκαν την δικαίωση τους: "είδατε που σας ενοχλούν οι αθλητές που εκλέγονται στην Βουλή;" Όχι κύριοι. Δεν μας ενοχλούν οι αθλητές που εκλέγονται σε οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα. Καθείς σε μια Δημοκρατία μπορεί να εκλέγεται ακόμα και στο ύπατο αξίωμα. Αυτό που μας ενοχλεί είναι η χρήση της δημοτικότητας που κερδήθηκε με την σωματική ρώμη, για την ψευδεπίγραφη αναγνώριση ικανοτήτων που φανερά δεν έχουν, δυνατότητων που φανερά δεν αγωνίστηκαν για να κερδισουν, και γνώσης που δεν θεωρούν σημαντικό να αποκτήσουν. Μας ενοχλεί ο δοκισίσοφος ποδοσφαιριστής, που χωρίς να ερευνά ο,τιδήποτε  βρίσκεται να γνωμοδοτεί για τα εικαστικά και τα Μουσεία, όπως μας ενοχλεί ενίοτε και το πρώην μοντέλο, ο πρώην δημοσιογράφος, κλπ. Κοντολογίς, μας ενοχλούν οι έχοντες μία ιδιότητα στην οποία παρουσιάζουν ιδιότητες ενδιαφέρουσες ή θαυμαστές, οι οποίοι ως μαιντανοί αναλαμβάνουν ένα πόστο και δεν φροντίζουν -έστω εκ των υστέρων- να εξελιχτούν σε κάτι καλύτερο και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Όχι ένας Πύρρος Δήμας που στάθηκε για δεύτερη φορά κάτω από την μπάρα, σηκώνοντας στα μπράτσα του το βάρος της εγκληματικής ραστώνης μιας ολόκληρης κοινωνίας ενάντια στο φασιστικό μόρφωμα!