Η ομιλία του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, JD Vance, στο Συνέδριο Ασφαλείας του Μονάχου αποτέλεσε μια σκληρή υπενθύμιση για την κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρόλο που οι δηλώσεις του που βρίθουν παραπλανητικών ισχυρισμών και ψεμάτων μπορεί να θεωρηθούν κυνικές, προκλητικές, και προσβλητικές, στην ουσία τους καταδεικνύουν μια πραγματικότητα. Η Ευρώπη, μια ήπειρος που κάποτε αποτελούσε παγκόσμιο ηγέτη σε πολλούς τομείς, σήμερα εμφανίζεται αδύναμη, διχασμένη και ανίκανη να επιβάλει τη δική της βούληση στις διεθνείς εξελίξεις.
Ποιος ευθύνεται για αυτό; Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε τον Τραμπ, τον Βανς ή ακόμα και τον Ίλον Μασκ. Όμως, η αλήθεια είναι πως η διαδοχική ανικανότητα των ευρωπαϊκών ηγεσιών μάς έχει φέρει σε αυτό το σημείο. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, με πρώτη τη Γερμανία, έχουν κάνει στρατηγικά λάθη που έπληξαν ανεπανόρθωτα την ισχύ της ηπείρου μας. Από την καταστροφική ενεργειακή εξάρτηση στο ρωσικό φυσικό αέριο μέχρι τις επιδοματικές πολιτικές που έκαναν τις κοινωνίες μας αδύναμες και εξαρτημένες, οι λανθασμένες επιλογές έχουν οδηγήσει την Ευρώπη σε ένα τέλμα.
Η στρατιωτική αδυναμία της Ευρώπης είναι πλέον παροιμιώδης. Για δεκαετίες, οι χώρες της ΕΕ βασίζονταν στις ΗΠΑ για την ασφάλειά τους, ενώ παράλληλα μείωναν τις αμυντικές τους δαπάνες. Ο Τραμπ το είχε επισημάνει από την πρώτη του θητεία, ζητώντας από τους Ευρωπαίους να αναλάβουν την ευθύνη της άμυνάς τους. Και όμως, το πρόβλημα δεν είναι μόνο στρατιωτικό. Η Ευρώπη έχει παραδοθεί στη ρητορική του πολιτικά ορθού και του λαϊκισμού, με αποτέλεσμα να χάνει την ουσία. Η Γαλλία, μια χώρα που θα έπρεπε να ηγείται των εξελίξεων, ασχολείται με το αν η συνταξιοδότηση πρέπει να είναι στα 60 ή στα 62, όταν σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη το όριο αυξάνεται. Η Γερμανία έκλεισε τα πυρηνικά της εργοστάσια λόγω της πίεσης των Πρασίνων, οδηγώντας τη χώρα σε ενεργειακή κρίση.
Όλα αυτά δείχνουν πως η ΕΕ βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση. Δεν διαθέτει ισχυρή εξωτερική πολιτική, δεν έχει κοινή άμυνα, και δεν υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών. Το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα συζητάμε αν θα πρέπει να πωλούνται όπλα στην Τουρκία, ενώ η Άγκυρα κατέχει παράνομα ευρωπαϊκό έδαφος στην Κύπρο, δείχνει την αποτυχία της Ένωσης να επιβάλει τη βούλησή της. Η αλήθεια είναι σκληρή: αν η Ευρώπη θέλει να επιβιώσει και να διατηρήσει τη θέση της στον κόσμο, πρέπει να αλλάξει. Πρέπει να ενισχύσει την άμυνά της, να αναπτύξει κοινή εξωτερική πολιτική και να πάψει να θεωρεί δεδομένη την αμερικανική προστασία. Η Ελλάδα, λόγω της γεωπολιτικής της θέσης και των δικών της αμυντικών επενδύσεων, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτή τη νέα Ευρώπη. Όμως, αν η ΕΕ δεν αφυπνιστεί τώρα, τότε ίσως είναι ήδη αργά. Ή θα ξυπνήσει και θα αναλάβει την ευθύνη του μέλλοντός της, ή θα συνεχίσει να είναι ένας αδύναμος θεατής σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου