Όνειρο ζουν, μην τους ξυπνάτε

Αναγκαστικά, πλέον έχουμε περισσότερο χρόνο από πριν. Μπορεί οι οικονομικές, βιοποριστικές ή άλλες αγωνίες μας να μην μας αφήνουν σε ησυχία τις "μικρές ώρες" της ημέρας, είναι όμως δεδομένο ότι έχουμε περισσότερο χρόνο μεσούσης καραντίνας. Θεωρητικά, και σε επίπεδο περιεχομένου επικοινωνίας, είμαστε καλύτερα από πριν: αφήνοντας πίσω μας θέματα εργασίας (καθώς πολλοί εξ υμών συνεχίζουμε να εργαζόμαστε απο το σπίτι) ο χρόνος που θα δαπανούσαμε για διαδρομές, τα "κενά" που θα κάλυπταν ανάγκες όπως τι θα παραγγείλουμε στην καφετέρια, τι θα φορέσουμε, τι θα ψωνίσουμε, ουρές σε τράπεζες, κοινωνικές υποχρεώσεις, κλπ., μπορεί να επενδυθεί στην ποιοτική επικοινωνία, την ενασχόληση με τα χόμπυ μας, την επιμόρφωση, την καλλιέργεια και τα πνευματικά μας ενδιαφέροντα, την συναναστροφή με την οικογένεια, την ανατροφή των παιδιών, την συντροφικότητα, τις συζητήσεις με φίλους... Είναι απόλυτα κατανοητό ο αδόκητος εγκλεισμός μας να μας ενοχλεί. Και σίγουρα δεν θα μας αφήσει πλουσιότερους σε χρήματα. Ίσως όμως μας προσφέρει μοναδικές εμπειρίες Προσφέρει σε πολλούς αυτά που δεν είχαν πριν, και πάντοτε ευχόμασταν να είχαμε!

Σενάρια επιστημονικής φαντασίας, που έχουν γίνει σειρές και ταινίες, στην pop κουλτούρα, αλλά και σημαντικοί φιλόσοφοι, μελλοντολόγοι και θεωρητικοί των επιστημών έχουν θεωρητκολογήσει υπέρ μιας μελλοντικής κοινωνίας στην οποία δεν υπάρχουν χρήματα και η συνακόλουθη επίδειξη τους ως σημείο υπεροχής, όπου οι ανάγκες όλων καλύπτονται και η εργασία προσφέρεται κατά το δημιουργικό μέρος της σε όλους, αφού ανάγκες παραγωγής καλύπτονται ως επί το πλείστον από διαδικασίες αυτοματοποίησης υπό την καθοδήγηση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.

Η παρούσα συγκυρία δεν περιλαμβάνει κανένα από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της προηγούμενης παραγράφου. Επιφέρει όμως πρόσκαιρα παρόμοια αποτελέσματα, διότι αφαιρεί το στοιχείο της επίδειξης μέσω καταναλωτικών συνηθειών, πλούτου, και άλλων "αθλημάτων". Επίσης, πραγματώνει ένα υποκριτικό ευχολόγιο της Ελληνικής κοινωνίας, ως άλλο Τζίνι από λυχνάρι που άλλα ήθελαν να του πουν να πραγματοποιήσει, άλλα του είπαν και άλλα κατάλαβε. Είναι βέβαιο ότι το τζίνι είναι χαλασμένο, πρέπει να το πάμε για επισκευή!



Η παρούσα συγκυρία λοιπόν σας δίνει τον χρόνο για την οικογένεια/σύντροφο/αγαπημένους σας. Φυσικά, δεν σας δίνει κάτι άλλο, το οποίο υποτίθεται ότι το έχετε: ουσιαστικό περιεχόμενο επικοινωνίας. Πραγματικός αλληλοσεβασμός της ατομικότητας. Κοινούς τόπους για αμοιβαία δραστηριότητα. Μπορεί να νοηθεί οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση χωρίς αυτά; Τελικά, μήπως δεν μας λείπει μόνο ο χρόνος; Η άποψη ότι οι έλληνες δικηγόροι θα θησαυρίσουν από τα διαζύγια αμέσως μετά την λήξη του "ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ" εξετάζεται ως ανακριβής!

Επίσης η καραντίνα δίνει χρόνο για την ενασχόληση με τα περισσότερα χόμπυ μας, αυξάνοντας τον ελεύθερο χρόνο μας και ελαστικοποιώντας τις περισσότερες αγχωτικές προθεσμίες. Αποκλείει φυσικά τα σπορ εξωτερικού χώρου, πράγμα ιδιαίτερα ανησυχητικό για τους Έλληνες, τους Ισπανούς και τους Ιταλούς, οι περισσότεροι εκ των οποίων είμαστε, ως γνωστόν, ιδιαίτερα αθλητικοί. Για παράδειγμα, θίγει καίρια του εθνικό σπορ της Ελλάδας: την κατανάλωση φραπέ.


Εξίσου, απομειώνει και ορισμένες κοινές ασχολίες στις οποίες έχει βασιστεί η ανάπτυξη σχέσεων ζωης, βαθιές φιλίες που δένουν ανθρώπους δημιουργώντας τους συνοδοιπόρους ζωής τους: το 2ο εθνικό μας σπορ: το κουτσομπολιό. Αυτό δεν θίγεται από την πανδημία ως προς την εκτέλεση του τόσο, όσο ως προς το περιεχόμενο του. Πλέον βασίζεται μονάχα σε συμπεριφορικές παρατηρήσεις επιστημονικού χαρακτήρα:
- Τέσσερα  "λάικ" της έχει κάνει από το μεσημέρι! Την γυναίκα του και τα παιδιά τους δεν τα σκέφτεται;

Πάντως η Ελληνική φυλή που είδε σε απόλυτο βαθμό το όνειρο της να πραγματοποιείται είναι οι αντιεμβολιαστές: "τώρα, κουφάλες κάντε εμβολιο αν  μπορείτε". Ζουν επιτέλους τον κόσμο των ονείρων τους! Τι, όχι;

Μικρότερο βαθμό ηθικής ικανοποίησης αντλούν από την δυστοπία οι "οικωλόγοι του καναπέος" (η ορθογραφία είναι ορθή, κατά το προσφιλές δόγμα etymology is a bitch) που επιχαίρουν επειδή τα δελφίνια επέστρεψαν στην Βενετία, ο βερικοκί ερωδιός εχτισε φωλιά στον "Δρομέα" του Βαρώτσου στην Βασιλίσσης Σοφίας, και η κυρά Κατίνα είδε με βεβαιότητα στις κάμερες του Google το εξαφανισμένο λαχανί κουνούπι της Μαδαγασκάρης να παίρνει το vegan πρωινό του. Στην πραγματικότητα τίποτα απο τα παραπάνω δεν έχει συμβεί -είναι fake news της όψιμης αριστοκρατίας των social media που πιάνει κορόιδο όλον τον πλανητη. Όμως, αντίθετα απο τις υπόλοιπες στραβοχυμένες υλοποιήσεις του Τζίνι, υπάρχουν δύο εξαιρετικά καλά στοιχεία: Πρώτο, ότι η ατμοσφαιρική  ρύπανση έχει υποχωρήσει, αυξάνοντας ελαφρά την ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε στις πόλεις σε ολο τον Δυτικό κόσμο. Δεύτερο, ότι μας δίνεται η μοναδική ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε ότι Οικολογία δεν σημαινει "νοιάζομαι για τον πλανήτη". Αυτός θα επιβιώσει καλά, μην σας πω και πολύ καλύτερα, χωρίς τους ανθρώπους. Νοιαζόμαστε καθολικά και μόνο για τον εαυτό μας: γι' αυτό επιβάλλεται να είμαστε οικολόγοι. Ο πλανήτης στην ανάγκη, ρίχνει μερικύς αιώνες παγετώνων, και μας βάζει στην θέση μας (ως παγάκια). Το οικοσύστημα πρέπει να φροντίσουμε ώστε να είναι κατάλληλο για την ποιοτική επιβίωση του πολιτισμού μας: σκεφτείτε το.

Σε δυστοπικές συγκυρίες όπως αυτή που βιώνουμε τις τελευταίες εβδομάδες, και υπό καθεστώς φόβου και αγωνίας δοκιμάζονται στην πράξη κάποιες ηθικές εκφάνσεις και προσωπικές αρχές, τίθενται σε αμφισβήτηση ισχυρισμοί και το "κοινώς αποδεκτό", εκπαραθυρώνεται η βεβαιότητα και εμφιλοχωρούν προβληματισμοί κάθε είδους.

Δεν θα ισχυριστώ -όπως, αντίθετα από εμένα πράττουν πολλοί- ότι o κορωνοϊός μας θύμισε πως να ειμαστε άνθρωποι. Θα προτείνω όμως πως η παρούσα κρίση αποδεικνύει καθημερινά, με τον πιο αδιαμφiσβήτητο τρόπο, ότι πολλοί εξ υμών  δεν εμφορούνται επαρκώς από την κριτική που σπεύδουν να ασκήσουν στους άλλους, περεταίρω δε, ότι, η προσωπική συγκρότηση, ορισμένως η ουσιαστική Παιδεία και η κεφαλαιοποίηση των εμπειριών της ζωής μας που θα μας έκανε καλύτερους ανθρώπους, στους περισσότερους είναι είτε άγνωστες έννοιες, είτε θεωρητική επινόηση με μηδαμινή εφαρμογή στην πράξη.